字典释义：
[shān]
〈动〉
蹒跚,也作“盘跚”。跛行;行不进貌 。
如:跚跚(行步缓慢从容的样子)
〈方〉∶踩,践踏 。
如:跚橇(踩高跷)
碰;跌 。
如:跚破脚(跌破脚)
[shān]
[shān]
[shān]
蹒跚 [pán shān]
跚马 [shān mǎ]
跚橇 [shān qiāo]
般跚 [bān shān]
阑跚 [lán shān]
媻跚 [pán shān]
践跚 [jiàn shān]
盘跚 [pán shān]
槃跚 [pán shān]
跰跚 [bèng shān]
跚跚 [shān shān]
蹣跚 [pán shān]
蹯跚 [fán shān]
腾跚 [téng shān]