字典释义：
[chún]
〈名〉
(形声。从口,辰声。本义:嘴唇)
同本义
脣,缘也,口之缘也。——《释名·释形体》
谚所谓辅车相依,脣亡齿寒者。——《左传·僖公五年》
唇焦口燥呼不得。——杜甫《茅屋为秋风所破歌》
又如:唇吻(言语);唇红齿白(形容面貌俊美);唇不离腮(比喻亲密无间,形影不离);唇齿之邦(非常亲密、利害攸关的邻邦)
边缘
用胶泥刻字,薄如钱唇。——沈括《梦溪笔谈》
[chún]
[chún]
[chún]
嘴唇 [zuǐ chún]
唇舌 [chún shé]
唇亡齿寒 [chún wáng chǐ hán]
唇红齿白 [chún hóng chǐ bái]
唇齿相依 [chún chǐ xiāng yī]
唇齿 [chún chǐ]
唇膏 [chún gāo]
红唇 [hóng chún]
上唇 [shàng chún]
下唇 [xià chún]
兔唇 [tù chún]
唇裂 [chún liè]
鱼唇 [yú chún]
唇语 [chún yǔ]
樱唇 [yīng chún]
唇音 [chún yīn]
唇吻 [chún wěn]
吹唇 [chuī chún]
裂唇 [liè chún]
碗唇 [wǎn chún]
讲唇 [jiǎng chún]
沾唇 [zhān chún]
聚唇 [jù chún]
补唇 [bǔ chún]
眼唇 [yǎn chún]
鼓唇 [gǔ chún]
谗唇 [chán chún]
唇喙 [chún huì]
唇脂 [chún zhī]
猩唇 [xīng chún]
点唇 [diǎn chún]
钱唇 [qián chún]
缄唇 [jiān chún]
唇反 [chún fǎn]
沸唇 [fèi chún]
花唇 [huā chún]
敛唇 [liǎn chún]
蝎唇 [xiē chún]
攒唇 [zǎn chún]
唇呡 [chún wěn]