字典释义：
[è]
〈动〉
阻塞
阸,塞也。——《说文》
魏居岭阸之西。——《史记·商君书》。索隐:“阻也。”
控制;扼守
一旦有警,无寸险可阸。——明· 袁宏道《荆州修复北城碑纪》
使困厄
不鼓不成列,不阸人。——汉· 董仲舒《春秋繁露·王道》
另见 ài
[è]
[è]
[è]
阸僻 [è pì]
灾阸 [zāi è]
拒阸 [jù è]
阸穷 [è qióng]
迫阸 [pò è]
险阸 [xiǎn è]
冲阸 [chōng è]
阸塞 [è sāi]
阸限 [è xiàn]
褊阸 [biǎn è]
崤阸 [xiáo è]
阸艰 [è jiān]
解阸 [jiě è]
阸陜 [è xiá]
崄阸 [xiǎn è]
阸困 [è kùn]
阸陿 [è xiá]
阸薜 [è bì]
阸会 [è huì]
冥阸 [míng è]
鄳阸 [méng è]
要阸 [yào è]
难阸 [nán è]
阸狭 [è xiá]
阻阸 [zǔ è]
阳九之阸 [yáng jiǔ zhī è]