字典释义：
[zèn]
〈动〉
(形声。从言,赞( zǎn)声。本义:无中生有地说人坏话) 同本义
谮,谗也。——《玉篇》
彼谮人者,谁适与谋?——《诗·小雅·巷伯》
夫人谮公于齐侯。——《公羊传·庄公元年》。注:“如其事曰诉,加诬曰谗。”
浸润之谮。——《论语·颜渊》
处非道之位,被众口之谮。——《韩非子·奸劫弑臣》
[牛金星]因谮其( 李岩)欲反。——《明史》
又如:遭谮(遭到诽谤谗害);谮语(谗言;说别人的坏话);谮人(诬谗他人);谮害(进谗言伤害)
[zèn]
[zèn]
[zèn]
谮言 [zèn yán]
冤谮 [yuān zèn]
蝎谮 [xiē zèn]
谮讼 [zèn sòng]
谮虐 [zèn nüè]
簧谮 [huáng zèn]
交谮 [jiāo zèn]
谮害 [zèn hài]
谮愬 [zèn shuò]
媒谮 [méi zèn]
谮短 [zèn duǎn]
谮恶 [zèn è]
谮訴 [zèn sù]
谮毁 [zèn huǐ]
谮人 [zèn rén]
谮谤 [zèn bàng]
椓谮 [zhuó zèn]
猜谮 [cāi zèn]
飞谮 [fēi zèn]
诋谮 [dǐ zèn]
构谮 [gòu zèn]
谮妒 [zèn dù]
诼谮 [zhuó zèn]
谮间 [zèn jiān]
谮搆 [zèn gòu]
谋谮 [móu zèn]
谮说 [zèn shuō]
谮慝 [zèn tè]
谮诉 [zèn sù]
谮构 [zèn gòu]
诬谮 [wū zèn]
谮杀 [zèn shā]
谮润 [zèn rùn]
毁谮 [huǐ zèn]
丑谮 [chǒu zèn]
谗谮 [chán zèn]
谮下谩上 [zèn xià mán shàng]
浸润之谮 [jìn rùn zhī zèn]
靖谮庸回 [jìng zèn yōng huí]