字典释义：
[táng]
(形声。从木,尚声。本义:乔木名) 同本义。甘棠,有红、白两种。白棠即棠梨
棠,牡曰棠,牝曰杜。——《说文》
野棠开尽飘香玉。——李洞《绣岭宫词》
[táng]
[táng]
[táng]
海棠 [hǎi táng]
甘棠 [gān táng]
棠棣 [táng dì]
棠梨 [táng lí]
棣棠 [dì táng]
棠溪 [táng xī]
雒棠 [luò táng]
野棠 [yě táng]
憩棠 [qì táng]
棠橹 [táng lǔ]
棠华 [táng huá]
棠榦 [táng gàn]
蕙棠 [huì táng]
彫棠 [diāo táng]
召棠 [shào táng]
青棠 [qīng táng]
棠户 [táng hù]
伐棠 [fá táng]
讼棠 [sòng táng]
棠政 [táng zhèng]
桬棠 [shā táng]
棠銕 [táng tiě]
棠干 [táng gàn]
爱棠 [ài táng]
赤棠 [chì táng]
雕棠 [diāo táng]
棠芾 [táng fèi]
白棠 [bái táng]
坐棠 [zuò táng]
棠颂 [táng sòng]
棠铁 [táng tiě]
棠阴 [táng yīn]
遗棠 [yí táng]
棠茇 [táng bá]
沙棠屐 [shā táng jī]
任棠水 [rèn táng shuǐ]
棠棃馆 [táng lí guǎn]
棠木舫 [táng mù fǎng]
红棠棠 [hóng táng táng]
棠梂子 [táng qiú zǐ]