字典释义：
[biàn]
〈形〉
喜乐的样子
农夫相与忭于野。——苏轼《喜雨亭记》
又如:忭跃(欢喜踊跃);忭忻(欢喜的样子);忭幸(喜悦容幸);忭舞(欢喜得手舞足蹈)
[biàn]
[biàn]
[biàn]
舞忭 [wǔ biàn]
忭幸 [biàn xìng]
忭跃 [biàn yuè]
欢忭 [huān biàn]
忭忻 [biàn xīn]
忭踊 [biàn yǒng]
感忭 [gǎn biàn]
鼓忭 [gǔ biàn]
庆忭 [qìng biàn]
雀忭 [què biàn]
荣忭 [róng biàn]
欣忭 [xīn biàn]
忭舞 [biàn wǔ]