字典释义：
[chán]
〈动〉
(形声。从糸,廛( chán)声。本义:围绕,缠绕)
同本义
缠,绕也。——《说文》
臣有所与供儋缠采薪者九方鄄。——《淮南子·道应》
动胃缠缘。——《史记·扁仓传》。正义:“谓脉缰绕胃也。”
野田生葡萄,缠绕一支蒿。——刘禹锡《葡萄歌》
又如:缠裹(缠绕裹束;衣著,装束)
纠缠;搅扰 。
如:蛮缠(不讲道理地纠缠);缠讼(纠缠词讼)
应付;对付 。
如:这人真难缠
[chán]
[chán]
[chán]
纠缠 [jiū chán]
胡搅蛮缠 [hú jiǎo mán chán]
缠绵 [chán mián]
缠绕 [chán rào]
难缠 [nán chán]
缠身 [chán shēn]
缠住 [chán zhù]
缠足 [chán zú]
蛮缠 [mán chán]
盘缠 [pán chán]
交缠 [jiāo chán]
缠结 [chán jié]
绞缠 [jiǎo chán]
牵缠 [qiān chán]
缠扰 [chán rǎo]
缠磨 [chán mo]
夹缠 [jiā chán]
缠手 [chán shǒu]
绵缠 [mián chán]
歪缠 [wāi chán]
缠縻 [chán mí]
老缠 [lǎo chán]
糖缠 [táng chán]
樛缠 [jiū chán]
缠约 [chán yuē]
支缠 [zhī chán]
缠絃 [chán xián]
八缠 [bā chán]
软缠 [ruǎn chán]
缠带 [chán dài]
缠混 [chán hùn]
缠缚 [chán fù]
香缠 [xiāng chán]
星缠 [xīng chán]
缠惹 [chán rě]
双缠 [shuāng chán]
缠绞 [chán jiǎo]
行缠 [xíng chán]
厮缠 [sī chán]
缠滞 [chán zhì]