字典释义：
[tì]
〈动〉
(形声。从心,弟声。本义:敬爱兄长) 同本义。亦泛指敬重长上 [love and respect one's elder brother]
孝悌之义。——《孟子·梁惠王上》
悌,善兄弟也。——《说文》
弟爱兄谓之悌。——贾谊《道术》
又如:悌达(悌顺。敬爱和顺)
〈形〉
和易 。
如:恺悌(和乐平易);悌睦(和睦)
用同“体”。亲近 。
如:悌己人(亲信);悌友(兄弟姊妹间亲密和睦)
[tì]
[tì]
[tì]
友悌 [yǒu tì]
和悌 [hé tì]
仁悌 [rén tì]
顺悌 [shùn tì]
逊悌 [xùn tì]
长悌 [cháng tì]
死悌 [sǐ tì]
谨悌 [jǐn tì]
凯悌 [kǎi tì]
悌睦 [tì mù]
悌达 [tì dá]
不悌 [bù tì]
悌弟 [tì dì]
悌顺 [tì shùn]
闿悌 [kǎi tì]
悌友 [tì yǒu]
悌己人 [tì jǐ rén]
恺悌君子 [kǎi tì jūn zǐ]
入孝出悌 [rù xiào chū tì]
孝悌力田 [xiào tì lì tián]