字典释义：
[nìng]
〈名〉
(形声。从水,宁声。本义:泥浆) 同本义
泞,荥泞也。——《说文》
按,荥泞叠韵连语,小水之貌。
戎马还泞而止。——《左传·僖公十五年》
不泞车辆。——《管子·地员》
一旬半雷雨,泥泞相牵攀。——杜甫《彭衙行》
又如:泞淖(泥泞;泥淖);泞溺(被泥泞掩盖);泞滞(谓泥水淤积难行);泞潦(泥水淤积);路泞难行
[nìng]
[nìng]
[nìng]
泥泞 [ní nìng]
泥泞不堪 [ní nìng bù kān]
淖泞 [nào nìng]
泞潦 [nìng liáo]
淡泞 [dàn nìng]
澹泞 [dàn nìng]
泞滑 [nìng huá]
汀泞 [tīng nìng]
泞泥 [nìng ní]
沮泞 [jù nìng]
还泞 [hái nìng]
泞淖 [nìng nào]
洿泞 [wū nìng]
泞滞 [nìng zhì]
濎泞 [dǐng nìng]