字典释义：
[cuì]
〈形〉
(形声。从艸,卒声。本义:草丛生的样子)
同本义
萃,草盛貌。——《集韵》
通“悴”
又如:萃辱(劳苦和屈辱);萃恶(脸色憔悴)
通“崒” 。
如:萃萃(崒崒。巍巍高大的样子)
〈动〉
引申为聚集,聚拢
翡翠胁翼而来萃兮。——司马相如《长门赋》
缙绅、大夫、士萃于左丞相府,莫知计所出。——文天祥《指南录·后序》
萃于一堂
又如:荟萃(会集);萃止(聚集。止,语尾助词);萃次(汇总并按次序编列);萃萃(聚积的样子);萃丛(聚集的样子)
〈名〉
群,类。聚在一起的人或事物
出于其类,拔乎其萃。——《孟子·公孙丑上》
又如:萃类(同类;同僚)
[cuì]
[cuì]
[cuì]
萃取 [cuì qǔ]
荟萃 [huì cuì]
精萃 [jīng cuì]
集萃 [jí cuì]
臻萃 [zhēn cuì]
萃蔡 [cuì cài]
汇萃 [huì cuì]
枯萃 [kū cuì]
鳞萃 [lín cuì]
四萃 [sì cuì]
群萃 [qún cuì]
漎萃 [cóng cuì]
丛萃 [cóng cuì]
萃傱 [cuì sǒng]
萃辱 [cuì rǔ]
辟萃 [pì cuì]
萃次 [cuì cì]
类萃 [lèi cuì]
萃集 [cuì jí]
顿萃 [dùn cuì]
钟萃 [zhōng cuì]
招萃 [zhāo cuì]
萃止 [cuì zhǐ]
来萃 [lái cuì]
蕉萃 [qiáo cuì]
森萃 [sēn cuì]
傱萃 [sǒng cuì]
攒萃 [zǎn cuì]
萃恶 [cuì è]
果萃 [guǒ cuì]
总萃 [zǒng cuì]
摧萃 [cuī cuì]
犇萃 [bēn cuì]
萃聚 [cuì jù]
云萃 [yún cuì]
雕萃 [diāo cuì]
啸萃 [xiào cuì]
萃类 [cuì lèi]
出萃 [chū cuì]
戟萃 [jǐ cuì]