字典释义：
[lì]
〈名〉
中囯古代对一种奴隶或差役的称谓
輿臣隶,隶臣僚。——《左传》
皆得以隶使之。——明· 张溥《五人墓碑记》
甿隶之人。——汉· 贾谊《过秦论》
欲效野夫贱隶。——明· 刘基《诚意伯刘文成公文集》
出入必輿隶。
又如:隶人(职位低微的吏役;因罪被罚为官奴而从事劳役的人);隶仆(仆役);隶户(被没入为奴隶的人家);隶农(农奴,佃户,代耕农)
特指衙役 。
如:皂隶
视徒隶则心惕息。——司马迁《报任安书》
即隶书(秦书八体之一。又名“八分体”。相传为秦人程邈所作，由小篆省简变化而成) 。
如:隸絶(善于写隸书的高手);隸習(練習,演習);隸篆(隸書與小篆)
[lì]
[lì]
[lì]
隶属 [lì shǔ]
奴隶 [nú lì]
隶书 [lì shū]
直隶 [zhí lì]
汉隶 [hàn lì]
司隶 [sī lì]
隶变 [lì biàn]
隶字 [lì zì]
皂隶 [zào lì]
门隶 [mén lì]
草隶 [cǎo lì]
饿隶 [è lì]
内隶 [nèi lì]
鬼隶 [guǐ lì]
狄隶 [dí lì]
萌隶 [méng lì]
钟隶 [zhōng lì]
隶韵 [lì yùn]
庶隶 [shù lì]
分隶 [fēn lì]
秦隶 [qín lì]
女隶 [nǚ lì]
私隶 [sī lì]
蛮隶 [mán lì]
纤隶 [xiān lì]
割隶 [gē lì]
隶习 [lì xí]
僮隶 [tóng lì]
小隶 [xiǎo lì]
疲隶 [pí lì]
常隶 [cháng lì]
隶僮 [lì tóng]
臣隶 [chén lì]
隶配 [lì pèi]
甿隶 [méng lì]
扈隶 [hù lì]
驿隶 [yì lì]
隶籍 [lì jí]
隶家 [lì jiā]
众隶 [zhòng lì]