字典释义：
[nóng]
〈形〉
话多而不得要点
哝,多言不中也。——《玉篇》
味道浓厚
故久而不弊,熟而不烂,甘而不哝,酸而不酷。——《吕氏春秋》
低声说话 。
如:咕哝(小声说话);哝咶(嘀咕;叽咕);哝唧(低声絮语);哝哝唧唧(形容说话声音低且含混不清)
[nóng]
[nóng]
[nóng]
哝哝 [nóng nong]
嘓哝 [guō nóng]
哝唧 [nóng jī]
哝咶 [nóng huài]
唔哝 [wú nóng]
呗哝 [bài nóng]
胡厮哝 [hú sī nóng]
咭哩咕哝 [jī lǐ gū nóng]