字典释义：
[lǔ]
〈动〉
俘获;抓获
掳妇女小弱者七八万口。——司马光《涑水纪闻》
又如:掳劫(俘获劫持);掳获(俘获)
抢取;舞弊敛财
吃是吃饱了,掳是掳够了。——《儿女英雄传》
又如:掳抢(掳掠抢夺);掳夺(抢夺);掳嘴(白吃人家的东西)
[lǔ]
[lǔ]
[lǔ]
掳走 [lǔ zǒu]
掳获 [lǔ huò]
掳掠 [lǔ lüè]
讨掳 [tǎo lǔ]
捕掳 [bǔ lǔ]
掳去 [lǔ qù]
掳抢 [lǔ qiǎng]
打掳 [dǎ lǔ]
掠掳 [lüè lǔ]
撕掳 [sī lǔ]
掳掇 [lǔ duō]
卷掳 [juàn lǔ]
抢掳 [qiǎng lǔ]
掳嘴 [lǔ zuǐ]
提掳 [tí lǔ]
驱掳 [qū lǔ]
强掳 [qiáng lǔ]
劫掳 [jié lǔ]
俘掳 [fú lǔ]
掳劫 [lǔ jié]
扯掳 [chě lǔ]
掳夺 [lǔ duó]
揎拳掳袖 [xuān quán lǔ xiù]
胡掳忙乱 [hú lǔ máng luàn]
奸掳烧杀 [jiān lǔ shāo shā]