字典释义：
[zhá]
〈名〉
(形声。从门,甲声。本义:开闭門(根据枢转轧轧有声而造字,本义读 yā声))
水闸
完我岸闸,千夫奏功。——宋· 苏轼《祭英烈王祝文》
又如:闸牌子(河道上管水闸的人);开闸;船闸;涵闸(涵洞和水闸的总称);闸头(水闸)
制动器的通称 。
如:电闸;风闸;闸把(制动器的把手);倒轮闸
电闸,在电路上用来接通、断开或转换电流的装置 。
如:板闸
〈动〉
把水截住,关闸。引申为拦
如水之流,夜间则闸得许多水住在这里,这一池水便满。——《朱子语类》
查 。
如:闸朝(棹点上朝官员名单的人);闸夜(查夜);闸看(查看)
[zhá]
[zhá]
[zhá]
开闸 [kāi zhá]
闸门 [zhá mén]
跳闸 [tiào zhá]
闸口 [zhá kǒu]
水闸 [shuǐ zhá]
船闸 [chuán zhá]
电闸 [diàn zhá]
涵闸 [hán zhá]
闸板 [zhá bǎn]
闸刀 [zhá dāo]
关闸 [guān zhá]
旋闸 [xuán zhá]
闸头 [zhá tóu]
澳闸 [ào zhá]
闸把 [zhá bǎ]
闸夫 [zhá fū]
抱闸 [bào zhá]
闸朝 [zhá cháo]
闸夜 [zhá yè]
闸版 [zhá bǎn]
闸槛 [zhá kǎn]
闸看 [zhá kàn]
风闸 [fēng zhá]
闸河 [zhá hé]
碶闸 [qì zhá]
闸閜 [zhá xiǎ]
闸盒 [zhá hé]
闸官 [zhá guān]
两闸 [liǎng zhá]
闸草 [zhá cǎo]
木闸 [mù zhá]
闸办 [zhá bàn]
闸挣 [zhá zhèng]
闸关 [zhá guān]
点闸 [diǎn zhá]
闸喋 [zhá dié]
板闸 [bǎn zhá]
马闸子 [mǎ zhá zǐ]
闸牌子 [zhá pái zi]
千斤闸 [qiān jīn zhá]