字典释义：
[tì]
〈形〉
困扰;纠缠
外人不知呵,都只说,殢君王是我这庸姿劣貌。——洪昇《长生殿·絮阁》
滞留
长随豪贵殢长安。—— 罗隐《西京崇德里居》
沉溺于 。
如:殢云,殢云尤雨(喻男女之间的缠绵欢爱)
[tì]
[tì]
[tì]
殢酒 [tì jiǔ]
迷殢 [mí tì]
娇殢 [jiāo tì]
殢留 [tì liú]
殢娇 [tì jiāo]
撒殢滞 [sā tì zhì]
撒滞殢 [sā zhì tì]
殢雨尤云 [tì yǔ yóu yún]
云尤雨殢 [yún yóu yǔ tì]
殢云尤雨 [tì yún yóu yǔ]
尤花殢雪 [yóu huā tì xuě]
尤红殢翠 [yóu hóng tì cuì]