字典释义：
[bèi]
〈名〉
车絥,覆盖在车轼上的一种饰物
絥,《说文》:“车絥也”。鞴,絥同。——《广韵》
〈动〉
把鞍辔等套在马身上。装备车马
鞴马宿严霜。——王昌龄《塞上曲》
又如:鞴马(备驾,装备坐骑);鞴勒(备马)
[bèi]
[bèi]
[bèi]
鹅鞴 [é bèi]
鞴风 [bèi fēng]
射鞴 [shè bèi]
鞴液 [bèi yè]
鞴绁 [bèi xiè]
鞍鞴 [ān bèi]
鞴蔽 [bèi bì]
鞴扞 [bèi hàn]
鞴马 [bèi mǎ]
脱鞴 [tuō bèi]
鞴鞍 [bèi ān]
韦鞴 [wéi bèi]
鞴炭 [bèi tàn]
炉鞴 [lú bèi]
金鞴 [jīn bèi]
鼓鞴 [gǔ bèi]
鞴勒 [bèi lè]
鞲鞴 [gōu bèi]
鞴鹰 [bèi yīng]
鞴囊 [bèi náng]
鑪鞴 [lú bèi]
鞴靫 [bèi chá]
花鞴扇 [huā bèi shàn]