字典释义：
[dēng]
〈名〉
古代盛熟食器皿
镫,锭也。从金,登声。——《说文》。按,即登也。古用瓦,后世范金为之,又制此字。”
执醴授之,执镫。——《礼记·祭统》。注:“镫,豆下跗也。”
马镫
镫,鞍镫。——《广韵》
古同“灯”
兰膏明烛,华镫错些。——《楚辞·招魂》
[dèng]
〈名〉
古代盛熟食器皿
镫,锭也。从金,登声。——《说文》。按,即登也。古用瓦,后世范金为之,又制此字。”
执醴授之,执镫。——《礼记·祭统》。注:“镫,豆下跗也。”
马镫
镫,鞍镫。——《广韵》
古同“灯”
兰膏明烛,华镫错些。——《楚辞·招魂》
[dēng]
[dèng]
[dēng]
[dèng]
[dèng]
镫骨 [dèng gǔ]
明镫 [míng dèng]
镫火 [dèng huǒ]
截镫 [jié dèng]
镫花 [dèng huā]
香镫 [xiāng dèng]
镫杖 [dèng zhàng]
命镫 [mìng dèng]
渔镫 [yú dèng]
玉镫 [yù dèng]
鱼镫 [yú dèng]
镫王 [dèng wáng]
烧镫 [shāo dèng]
镫子 [dèng zi]
瓦镫 [wǎ dèng]
镫锄 [dèng chú]
华镫 [huá dèng]
踏镫 [tà dèng]
镫棒 [dèng bàng]
传镫 [chuán dèng]
穅镫 [kāng dèng]
镫台 [dèng tái]
镫仗 [dèng zhàng]
认镫 [rèn dèng]
糠镫 [kāng dèng]
坠镫 [zhuì dèng]
荷镫 [hé dèng]
龛镫 [kān dèng]
鞭镫 [biān dèng]
鞍镫 [ān dèng]
青镫 [qīng dèng]
玉帖镫 [yù tiē dèng]
料丝镫 [liào sī dèng]
马骑镫 [mǎ qí dèng]
挂镫钱 [guà dèng qián]
雁足镫 [yàn zú dèng]
拨镫法 [bō dèng fǎ]
立马追镫 [lì mǎ zhuī dèng]
击鞭锤镫 [jī biān chuí dèng]
执鞭随镫 [zhí biān suí dèng]