字典释义：
[dù]
〈动〉
(形声。从女,户声。本义:妇女忌妒丈夫。也指忌妒别的女子的姿色)
。
如:妒鳞(妒妇发威,有如龙的逆鳞不可冒犯);妒女祠(唐代祠名。相传若有人盛服经过时,则风雷大作);妒色(嫉忌美色。多指妻妒婢妾);妒妇(好妒忌的妇人)
泛指忌妒别人
妆成每被秋娘妒。—— 唐· 白居易《琵琶行(并序)》
又如:妒害(妒忌陷害);妒纷(因互相妒忌而引起的争执、纠纷);妒痴(过度的妒忌而引发的痴病);妒刻(嫉妒刻薄);妒富愧贫(忌妒别人富裕,羞愧自己贫穷);妒敌(相忌恨的敌手)
[dù]
[dù]
[dù]
嫉妒 [jí dù]
妒恨 [dù hèn]
妒忌 [dù jì]
妒火 [dù huǒ]
忌妒 [jì du]
嫉贤妒能 [jí xián dù néng]
妒火中烧 [dù huǒ zhōng shāo]
妒嫉 [dù jí]
妒意 [dù yì]
情妒 [qíng dù]
鄙妒 [bǐ dù]
诲妒 [huì dù]
疾妒 [jí dù]
妒害 [dù hài]
险妒 [xiǎn dù]
妒痴 [dù chī]
妒敌 [dù dí]
憎妒 [zēng dù]
妒口 [dù kǒu]
妒嗔 [dù chēn]
醋妒 [cù dù]
悍妒 [hàn dù]
负妒 [fù dù]
嗔妒 [chēn dù]
妒悍 [dù hàn]
妒昧 [dù mèi]
妒忮 [dù zhì]
谗妒 [chán dù]
谮妒 [zèn dù]
骄妒 [jiāo dù]
妒媢 [dù mào]
贪妒 [tān dù]
狡妒 [jiǎo dù]
猜妒 [cāi dù]
娇妒 [jiāo dù]
痴妒 [chī dù]
妒妇 [dù fù]
妒羡 [dù xiàn]
谩妒 [màn dù]
羡妒 [xiàn dù]